Łączenie warstw w Adobe Photoshop to niezbędna, a czasem zbawienna operacja techniczna, która pozwala pozbyć się niepotrzebnego zamieszania i „śmieci” w tych momentach, gdy kompozycja wolumetryczna grozi rozrostem jak śnieżka.
Instrukcje
Krok 1
Podział informacji na wiele warstw składających się na kompozycję jest z jednej strony bardzo wygodną pomocą w pracy – każda osobna warstwa może być przetwarzana i zmieniana niezależnie od pozostałych, z drugiej strony ten podział czasami uniemożliwia wykonanie tylko te same operacje dla wszystkich warstw lub jednoczesne nakładanie filtrów.
Dlatego, aby nie pozbawiać się wolności, trzeba zawsze mieć świadomość, czy naprawdę trzeba ze sobą scalać warstwy, czy wystarczy je po prostu wirtualnie „powiązać” dla możliwości jednorazowej transformacji, czy nawet po prostu pogrupuj i posortuj je w „tatusiów”, aby nie pomylić się w dziczy kompozycji.
Jeśli potrzebujesz jednocześnie przesuwać, zmniejszać, obracać, odbijać lub innego rodzaju geometryczne przekształcenie kilku warstw - na przykład na każdej z nich znajduje się jedna z części dużego obiektu, a cały ten obiekt musi zostać przesunięty lub zredukowane - można to zrobić bez szkody dla ich indywidualnej zawartości.
Wybierz kilka warstw z listy potrzebnych warstw, klikając linie z nazwami warstw, trzymając wciśnięty klawisz Ctrl lub Shift, zgodnie ze standardowymi zasadami wyboru elementów przyjętymi w interfejsie systemu operacyjnego. Gdy na liście zaznaczonych jest kilka warstw, kliknij na dole listy ikonę z pokazanymi ogniwami łańcucha. (Możesz to również zrobić za pomocą menu Warstwa> Połącz warstwy) Teraz warstwy zostały połączone w celu ogólnej transformacji: przesuwając jedną, przesuniesz wszystkie powiązane z nią, gdy skalujesz jedną, reszta się rozciągnie, itd. Możesz zwrócić uwagę na to, że teraz, po wybraniu jednej warstwy, na końcu linii z warstwami z nią połączonymi zostaną podświetlone ikony łańcuchów. W związku z tym możesz przerwać połączenie między warstwami, ponownie klikając ikonę na dole listy warstw. Jeżeli jednocześnie nie zostaną wybrane wszystkie warstwy, to tylko wybrane zostaną wykluczone z listy połączonych, pozostałe pozostaną połączone ze sobą.
Krok 2
Warstwy można łączyć na różne sposoby, umieszczając je w jednej grupie. Grupy warstw w Adobe Photoshop są prototypem zagnieżdżonej struktury folderów używanej w systemach komputerowych. Warstwy można łączyć w folder, foldery z kolei, zagnieżdżać w innych itp. Takie połączenie ma kilka zalet:
Po pierwsze, porządkuje na liście warstw - niepotrzebną zawartość folderów-grup można wizualnie zwinąć, aby nie przeszkadzały w przeglądzie, co oczywiście wpłynie pozytywnie na wygodę i szybkość wyszukiwania niezbędne obiekty na liście.
Po drugie, grupa warstw ma wspólne opcje trybu mieszania i przezroczystości. Dzięki temu np. nie ma potrzeby, aby każda warstwa była półprzezroczysta, ustawiając za każdym razem odpowiednie parametry dla takich warstw – można je jednorazowo zebrać w jedną grupę i ustawić łączną liczbę.
Po trzecie, przenoszenie i przekształcanie obiektów połączonych w grupę jest tak proste, jak „łączenie” za pomocą warstw łączy, ale nowy sposób łączenia jest bardziej elastyczny i wygodny. Jeśli wybierzesz nagłówek grupy na liście warstw, przeprowadzona transformacja wpłynie na wszystkie znajdujące się w niej warstwy. Jeśli jednak zajdzie potrzeba np. indywidualnego przeniesienia dowolnej osobnej warstwy, można to zrobić po prostu celowo zaznaczając ją na liście, bez dodatkowych procedur - przypomnę, że w warstwach powiązanych należałoby najpierw „odczepić” go z listy, a następnie ponownie wystawić.
Po czwarte, grupa ma wspólną maskę przezroczystości, więc przy łączeniu warstw w taki folder nie ma potrzeby kontrolowania konturów każdej osobnej warstwy – nadmiar można „wyciąć” wspólną maską.
Utworzenie folderu grupowego nie jest trudne: w tym celu należy kliknąć odpowiednią ikonę na dole panelu warstw lub przejść do menu Warstwa> Warstwy grupy. Możesz dołączyć warstwy do grupy, przeciągając je i upuszczając na liście na nagłówek grupy, lub wyodrębniaj je, przenosząc je z grupy.
Krok 3
W najnowszych wersjach programu Adobe Photoshop jest jeszcze jeden tryb scalania - tworzenie tzw. Smart Object z kilku warstw. Jest to w istocie umieszczenie w jednym dokumencie innego niezależnego, które otwiera się w osobnym oknie i można je edytować oraz zapisywać, po czym wyniki tych operacji zostaną wyświetlone w dokumencie głównym. Dużym plusem tej metody łączenia warstw jest to, że można połączyć właściwość Galeria filtrów z obiektem inteligentnym, czyli zastosować jeden filtr do kilku warstw jednocześnie, a zawartość tych warstw pozostaje nienaruszona, podczas gdy można modyfikować same parametry filtrują, osiągając najlepszy wynik i, jeśli to konieczne, wprowadzają zmiany w samych warstwach, ich względnej pozycji, trybie włączenia do kompozycji itp.
Krok 4
Jeśli dotychczasowe metody łączenia warstw nie odpowiadają Ci np. ze względów czysto ekonomicznych – nie zakłada się definitywnie żadnej edycji warstw, wszystkie złożone filtry zostały już nałożone i skonfigurowane, względne położenie warstw nie zmieni się w żaden sposób, więc nie ma powodu, aby mieć baterię osobnych warstw, która zabiera zasoby programu i miejsce na dysku - możesz je po prostu scalić, zrobić z nich jedną prostą warstwę.
Aby to zrobić, wybierz potrzebne nam warstwy na liście warstw, a w menu kontekstowym znajdziemy pozycję Scal warstwy, możesz to również zrobić za pomocą polecenia menu głównego Warstwa> Scal warstwy lub naciskając Ctrl + E na klawiaturze.
Aby ułatwić tę operację, możesz również wybrać operację Scal widoczne znajdującą się obok menu, wtedy nie musisz niczego zaznaczać na liście warstw - wszystko, co jest aktualnie wyświetlane w rzutni, połączy się w jedną warstwę.
Możesz również scalić warstwy, które zostały wcześniej zebrane w jedną grupę - w menu kontekstowym wybierz pozycję Scal grupę. Oczywiście wtedy grupa przestanie istnieć, a na jej miejscu pojawi się nowa warstwa.
Krok 5
Na koniec możesz zastosować najbardziej radykalną metodę - wybierz z menu polecenie Spłaszcz obraz. Wtedy wszystkie informacje o warstwach zostaną całkowicie utracone: wszystko, co było w kompozycji, zostanie zastąpione jedną warstwą bazową, która ponadto będzie warstwą tła - tj. wszystko, co wyszło poza płótno, zostanie odcięte i zniknie. W praktyce bardzo rzadko ucieka się do takiego kroku, ponieważ nikt nie jest odporny na błędy, a ponowne wykonanie pracy nad odtworzeniem i oddzieleniem warstw jest zadaniem niezwykle niewdzięcznym, a czasem technicznie niemożliwym. Czasami niedoświadczeni użytkownicy uważają, że wdrożenie Flatten Image jest konieczne, aby mieć kompletny obraz końcowy, który można wysłać znajomym lub klientom, opublikować w Internecie itp. To nie jest prawda. Plik kompozycji należy po prostu zapisać w dwóch różnych formatach. Jeden to kompletny dokument z możliwością dalszej edycji i korekty w „natywnym” formacie programu Adobe Photoshop (menu Plik>Zapisz lub Plik>Zapisz jako) A inny plik jest tylko na potrzeby internetu np. w popularnym format JPEG, można dodatkowo zapisać (na przykład poprzez menu Plik>Zapisz dla sieci, które zawiera wszystkie niezbędne ustawienia do optymalnego zapisywania obrazu specjalnie do transmisji przez kanały komunikacyjne), bez konieczności specjalnego łączenia - wszystko zostanie zapisane w jedno zdjęcie automatycznie. Dzięki temu zawsze będziesz ubezpieczony od konieczności wykonywania dodatkowej, powtarzalnej pracy i gorzko żałujesz utraconych informacji, możliwości i czasu.
