W Internecie najczęściej występują trzy rodzaje obrazów stereoskopowych: stereopary, anaglify i stereogramy. Do oglądania anaglifów wymagane są specjalne okulary, ale szkolenie nie jest wymagane. Stereopary i stereogramy są oglądane po treningu bez dodatkowych urządzeń.
Niezbędny
Czerwono-niebieskie okulary stereo
Instrukcje
Krok 1
Istnieją dwa rodzaje par stereo. Niektóre z nich są rozpatrywane metodą przekraczania osi optycznych oczu, inne metodą patrzenia w dal. Na stronie, na której znajdują się takie obrazy, wskazano, w jaki sposób należy je oglądać. Czasami każdy z obrazów układany jest w dwóch egzemplarzach, ponieważ różni widzowie są przyzwyczajeni do różnych sposobów oglądania stereopar.
Krok 2
Jeśli stereoobraz jest przeznaczony do oglądania przez skrzyżowanie osi optycznych oczu, będziesz musiał trenować w następujący sposób. Umieść palec między oczami a monitorem. Skoncentruj się na swoim palcu. Połówki obrazu zdają się łączyć ze sobą i zobaczysz obraz stereo. Po kilku ćwiczeniach nie musisz wkładać palca między oczy a monitor.
Krok 3
Pary stereo przeznaczone do oglądania metodą patrzenia w dal różnią się od omówionych powyżej tym, że konieczne jest skupienie wzroku na obiekcie znajdującym się za monitorem. Nieco trudniej jest nauczyć się oglądania takich obrazów.
Krok 4
Biorąc pod uwagę pary stereo, przeznaczone do metody krzyżowania osi optycznych oczu, przyda się osobom z nadwzrocznością, a szkodzi osobom cierpiącym na krótkowzroczność. W przypadku obrazów stereofonicznych, przeznaczonych do oglądania metodą patrzenia w dal, sytuacja jest dokładnie odwrotna.
Krok 5
Anaglify ogląda się bez treningu, w okularach, w których lewa szklanka jest czerwona, a prawa niebieska. Jeśli perspektywa okaże się zniekształcona, to obraz nie jest skomponowany zgodnie ze standardem, a okulary należy odwrócić. Również niektóre okulary mają zielone szkło zamiast niebieskiego.
Krok 6
Stereogramy są oglądane w taki sam sposób, jak stereopary zaprojektowane do oglądania metod patrzenia na odległość. Ich osobliwość polega na tym, że dopóki właściwa pozycja oczu do oglądania nie zostanie opracowana przez trening, nie można zobaczyć, co dokładnie pokazano na zdjęciu. Badanie stereogramów uważane jest za dobrą gimnastykę dla oczu z krótkowzrocznością.
