Unikalny robot Janken został stworzony przez japońskich naukowców w laboratorium Ishigawa Oku Uniwersytetu Tokijskiego. Ten wysoce wyspecjalizowany mechanizm jest w stanie nie tylko zagrać w grę „kamień-papier-nożyce” z osobą, ale także wygrać. I zawsze wygrywaj, w 100% przypadków. Wykluczone jest prawdopodobieństwo utraty robota.
Tajemnica tego sukcesu tkwi w specjalistycznym systemie śledzenia ludzkiej dłoni, składającym się z szybkiej kamery wideo i manipulatora pełniącego funkcję ramienia robota.. Aparat cyfrowy robi zdjęcia ludzkiej dłoni co tysięczne sekundy i szybko analizuje jej najdrobniejsze ruchy. Na podstawie analizy procesor jest w stanie z góry przewidzieć, jaki gest pokaże dana osoba, i wyprzedzić go, wydając manipulatorowi polecenie pokazania pożądanej „figury”. Cały proces, od analizy zdjęcia po nadanie dłoni robota odpowiedniego gestu, trwa nie dłużej niż 1 milisekundę.
Oczywiście z matematycznego punktu widzenia prawdopodobieństwo wygranej człowieka i robota wynosi 1:3, ale w rzeczywistości robot znacznie wyprzedza człowieka i zawsze wygrywa, dostosowując swoją odpowiedź do gestu ludzkiej ręki. W rezultacie osoba nawet nie zauważa haczyka. Robot działa tak szybko, że stwarza iluzję zsynchronizowanego działania, że robot przestrzega zasad i że ciągle ma szczęście. Próby oszukania mechanizmu, zamiany jednej postaci na drugą w połowie, do niczego nie prowadzą - Janken na czas wylicza przebiegłość tego wroga i podaje własną postać.
Odwiedzający wystawę, którzy zobaczyli robota po raz pierwszy i zapoznali się z jego możliwościami, często zastanawiali się: kto wygra tę grę, jeśli rywalizują ze sobą dwa roboty? Tak naprawdę nikt by nie wygrał. Ponieważ ruch ramienia manipulatora rozpoczyna się dopiero po przeanalizowaniu ruchu ramienia przeciwnika, oba roboty będą po prostu na siebie czekać.
Celem tego projektu jest praktyczna demonstracja możliwości innowacyjnych technologii, w tym związanych ze współpracą człowieka i maszyny. Programiści pokazali również, że nowoczesne mechanizmy robotyczne potrafią pracować w zespołach, stale monitorując pracę innych maszyn i ludzi. Jednocześnie roboty mogą być całkowicie autonomiczne, nie mają między sobą kanałów komunikacji, mają doskonałą obserwację i szybką reakcję.
