Podczas studiowania grafiki cyfrowej jednym z pierwszych tematów są jej rodzaje. Należą do nich obrazy wektorowe i bitmapowe. Charakterystyczną cechą tego ostatniego jest struktura pikseli.
Jaki obraz nazywa się bitmapą?
Mapy bitowe składają się z maleńkich kwadratowych cząstek zwanych pikselami. Te kwadraty są zorganizowane w specjalną prostokątną siatkę. Główne cechy grafiki bitmapowej to wysokość i szerokość w pikselach oraz bitach na piksel. Ostatnia wartość wskazuje, ile różnych kolorów może znajdować się w jednym takim kwadracie. Jeśli bitmapa jest oparta na modelu kolorów RGB (Red Green Blue), to każdy piksel będzie zawierał trzy bajty określonych kolorów, a każdy z tych bajtów przyjmie wartość od 0 do 255. Ostateczny kolor.
O jakości tego typu obrazu decyduje jego rozdzielczość i głębia kolorów. Pierwsza cecha mówi o tym, ile pikseli jest skoncentrowanych na obrazie, im większa ich liczba, tym wyższa rozdzielczość grafiki. Głębia koloru mówi o ilości informacji, jaką zawiera każdy piksel, im wyższa wartość, tym bardziej miękkie i przyjemniejsze odcienie obrazu. Wadą grafiki rastrowej jest skalowanie: po zbliżeniu ostrość jest tracona, a jeśli rozdzielczość nie jest wysoka, mogą pojawić się pojedyncze piksele.
Formaty grafiki rastrowej
Pliki grafiki rastrowej mogą mieć różne rozszerzenia, wykorzystują różne metody kompresji plików i optymalizacji jakości, w zależności od pożądanego rezultatu.
Prosty format bitmapy BMP jest natywny dla systemu operacyjnego Windows, nie kompresuje plików i dlatego często ma duży rozmiar.
Grafika
24-bitowy format.jpg
Pliki.png
TIFF był formatem używanym przed pojawieniem się PNG, ale ze względu na wiele odmian i brak jednej platformy przetwarzania zaprzestano jego obsługi. TIFF może kompresować obrazy z utratą jakości lub bez niej.
