Po raz pierwszy ideę rejestracji dźwięku wyraził amerykański inżynier O. Smith. W 1888 roku zaproponował wykonanie magnetycznego zapisu dźwięku na nici wykonanej z jedwabiu i utkanych stalowych żył. Niestety inżynier nie stworzył urządzenia, ale pomysł stał się podstawą do stworzenia nowoczesnych magnetofonów.
Instrukcje
Krok 1
W 1898 roku duński inżynier pracujący dla Copenhagen Telephone Company podjął ten pomysł i opatentował prototyp nowoczesnego magnetofonu – telegraf. Twórcą pierwszego działającego modelu do nagrywania i odtwarzania głosu był V. Poulsen.
Krok 2
Pierwszy model telegrafu okazał się nieporęczny i niezbyt łatwy w obsłudze. Inżynier zasugerował użycie do zapisu magnetycznego struny fortepianowej, którą nawinął jedną warstwą na duży bęben. Ta cecha konstrukcyjna nie tylko zwiększyła gabaryty aparatu, ale również nie pozwalała na długotrwałą rejestrację (około 100 m metalowego drutu o d = 1 mm umożliwiało rejestrację przez 45 sekund). W dużych rozmiarach aparatu ważną rolę odgrywała również prędkość ruchu struny, zaledwie 2,2 metra na sekundę. Chociaż aparat nie od razu znalazł szerokie zastosowanie, wzbudził duże zainteresowanie jako nowy kierunek w technologii.
Krok 3
Kolejnym impulsem do dalszego rozwoju tych systemów był ich pokaz w 1900 roku w Paryżu na Wystawie Światowej. Telegraf Poulsena otrzymał na wystawie Grand Prix, gdy zarejestrował głos austriackiego cesarza (pierwsze zachowane do dziś nagranie magnetyczne). Inżynier stale dopracowywał swoje dzieło, zamienił drut na stalową taśmę już nawiniętą na szpule, a także po raz pierwszy użył stalowej płyty do nagrywania.
Krok 4
Stopniowo poprawiła się jakość dźwięku telegrafu, zmniejszyły się jego wymiary i przybrał on wygląd nowoczesnych magnetofonów szpulowych. Ale metalowa taśma była często rozdarta i istniało niebezpieczeństwo zranienia podczas jej ruchu. Dlatego na Zachodzie systemy taśmowe były szeroko stosowane nie do nagrań muzycznych, ale jako nośnik pamięci w telefonach (prototyp nowoczesnych automatycznych sekretarek) oraz jako dyktafony.
Krok 5
W Rosji systemami rejestracji dźwięku zaczęto zajmować się w 1932 roku. Radziecki inżynier V. K. Wiktorski stworzył pierwszy rosyjski dyktafon i już w 1935 roku był używany w służbach ratunkowych do nagrywania rozmów telefonicznych.
Krok 6
Dopiero w 1934 roku magnetofon trafił do powszechnego użytku. W tym czasie niemiecka firma BAFS zaczęła produkować taśmę magnetyczną, wynalezioną w 1927 r. Przez naukowca Pfeimera (w ZSRR została opatentowana dwa lata wcześniej, ale nie była potrzebna). I znowu niemiecka firma AEG zaczęła produkować aparaty studyjne do nagrań magnetycznych, które były wykorzystywane w rozgłośniach radiowych.
Krok 7
Japońska firma „Sony” w 1956 roku wymieniła lampy radiowe w magnetofonie na tranzystory, co znacznie zmniejszyło jego rozmiar. W 1961 holenderscy inżynierowie firmy Philips opracowali i wyprodukowali magnetofon kasetowy. We wszystkich kolejnych seriach zmieniono wygląd, układ i inne szczegóły.
