Stosowane dziś systemy transmisji telewizyjnej nie zawsze spełniają wymagania widza dotyczące jakości obrazu. Eksperci na całym świecie niestrudzenie pracują nad poprawą jakości obrazu telewizyjnego.
Instrukcje
Krok 1
Często podczas oglądania obrazu telewizyjnego z bliskiej odległości widoczna jest struktura liniowa, czasami można zaobserwować zniekształcenia kolorów i inne wady, które zmniejszają wyrazistość poziomą i pionową. W rezultacie klarowność obrazu jest znacznie gorsza od klarowności fotografii i nowoczesnych filmów. Poszukiwanie nowych sposobów na poprawę jakości obrazu wynika właśnie z tych wymienionych wad.
Krok 2
W latach 80. ubiegłego wieku przyjęto standard kodowania cyfrowego dla sprzętu telewizyjnego studyjnego, co było fundamentalnie ważnym krokiem naprzód w dziedzinie nadawania programów telewizyjnych. Powstało zupełnie nowe podejście do rozwoju systemów telewizyjnych, które nie ma jeszcze wpływu na przyszłość telewizji.
Krok 3
Inżynierowie pracują nad stworzeniem zaawansowanych systemów telewizyjnych, oferujących możliwość przyjęcia osobnych, ale połączonych, wieloliniowych standardów dla sprzętu studyjnego, systemów transmisji danych i urządzeń odtwarzających. Prawie wszystkie zmiany dotyczące jakości obrazu są realizowane w trzech głównych kierunkach.
Krok 4
Pierwszy kierunek wiąże się z wykorzystaniem rezerw nowoczesnych systemów telewizyjnych poprzez wprowadzenie dodatkowego przetwarzania sygnału analogowego i cyfrowego po stronie nadawczej i odbiorczej. Mówimy o ulepszonych wersjach istniejących systemów, które pozwalają uzyskać obraz o wyższej jakości.
Krok 5
Drugi kierunek polega na zmianie systemu transmisji sygnału telewizyjnego w kanale radiowym. Pomaga to poprawić nie tyle ilościowe, co jakościowe cechy otrzymanego obrazu. Odbiór obrazu o standardowej jakości zapewnia konwencjonalne urządzenie odbiorcze, a także specjalny odbiornik, który daje obraz o podwyższonej wyrazistości.
Krok 6
Trzecią opcją rozwoju jest zastosowanie wieloliniowych systemów telewizyjnych o znacznie większej liczbie linii i formacie ramki niż obecne standardy. Te systemy wieloliniowe są już nazywane systemami telewizji wysokiej rozdzielczości lub wysokiej rozdzielczości.