W przypadku abonentów odbierających połączenia z nieznanych numerów może być konieczna identyfikacja usługodawcy będącego właścicielem numeru. Może być również wymagany w innych przypadkach. Istnieje kilka opcji rozwiązania tego problemu.
Instrukcje
Krok 1
Pierwsza opcja to korzystanie z różnych programów, które mają wbudowaną bazę kodów mobilnych i operatorów. Z reguły mają status freeware, tj. są rozpowszechniane bezpłatnie. Przykładami mogą być następujące programy:
- „Operatorzy Rosji” (https://defcod.blogspot.com), ma również wersję java na telefony komórkowe i wersję na Androida;
- „Operatorzy komórkowi” (https://dekan.ru/p_mobile_operators.html).
Krok 2
Oprócz programu możesz skorzystać z jednej z usług internetowych, za pomocą której operator identyfikowany jest po numerze telefonu. Obfitość takich usług pozwala wybrać najbardziej odpowiednią. Niektóre z nich zawierają również dodatkowe informacje dotyczące wyznaczonego numeru. Przykładami takich usług są:
-
-
Krok 3
Działanie zarówno programów definiujących operatora jak i serwisów internetowych opiera się na kodzie DEF - pierwszych trzech cyfrach numeru telefonu. Każdy z tych kodów jest przypisany do konkretnego operatora lub kilku. Znając korespondencję kodów DEF i operatorów telekomunikacyjnych, możesz samodzielnie określić przynależność numeru.
Krok 4
Następujące kody są przydzielane operatorom Wielkiej Trójki:
- "Beeline": 903, 905, 906, 909, 960-968;
- „Megafon”: 920-928, 930-938, niektóre 929 i 997;
- "MTS": 910-919, 980-989.
Krok 5
Pozostali operatorzy oferujący usługi łączności GSM posługują się kodami 900, 902, 904, 908, 940, 950-953, 955, 956. Operatorzy oferujący usługi łączności CDMA posługują się kodami 901 i 907 (SkyLink). Operatorzy satelitarni używają kodu 954.
