Podróżując po kraju wygodnie jest nadal korzystać z usług komunikacyjnych na warunkach obowiązujących planów taryfowych. Do tego służy usługa „Roaming krajowy”.
Pojęcie „Roaming” pochodzi od angielskiego słowa wędrować – wędrować, wędrować. Jest to procedura świadczenia abonentowi usług komórkowych, gdy znajduje się on poza obszarem zasięgu sieci „domowej”. Wykorzystuje to zasoby innej sieci (gościnnej). Jedną z głównych zalet jest zachowanie oryginalnego numeru telefonu abonenta.
W ramach roamingu krajowego usługa faktycznie odbywa się w sieci innego operatora na terytorium tego samego kraju, który ma umowę z operatorem abonenta. Często nowa firma wchodząca na rynek nie posiada własnej sieci lub obszar działania firmy po prostu nie rozciąga się na wszystkie regiony. Następnie zawiera umowę z innymi operatorami na roaming w ich sieciach.
Rejestracja telefonu komórkowego w sieci innego abonenta odbywa się na dwa sposoby - automatycznie lub ręcznie. W pierwszym przypadku, gdy włączysz telefon, sam wyszukuje optymalną sieć i rejestruje się w niej. Ale bezpieczniejszym sposobem jest ręczne wybranie operatora. W tym celu zwykle należy aktywować usługę roamingu krajowego.
Niektórzy operatorzy mają domyślnie włączoną tę usługę, podczas gdy inni mają ją domyślnie wyłączoną. Zwykle jest również podłączany i rozłączany na ustnym oświadczeniu użytkownika.
Każdy operator ustala własne taryfy za usługi w roamingu krajowym. Koszt za minutę rozmowy zależy między innymi od tego, czy połączenie jest przychodzące czy wychodzące, z/na numer krajowy czy komórkowy itp.
Korzystając z usługi roamingu krajowego możesz przebywać na terytorium swojego kraju w regionach, których sieć Twojego operatora nie dotyczy, a jednocześnie korzystać z karty SIM tego operatora. Ma to również znaczenie w przypadkach, gdy zasięg sieci partnera roamingowego jest większy niż sieć Twojego operatora na terytorium danego regionu.
