Plastik można ciąć piłą do metalu lub drewna z małymi zębami. Musi być trzymany pod kątem 25-30 ° C do produktu i cięty powolnymi ruchami, aby termoplastyczne tworzywo nie nagrzewało się i nie stopiło od tarcia.
Instrukcje
Krok 1
Pianka (która jest produkowana w płytkach o grubości 20-100 mm) jest cięta przez topienie. Aby to zrobić, drut nichromowy jest przeciągany między dwoma izolowanymi pionami za pomocą silnej sprężyny, reostat jest połączony szeregowo i włączony do sieci energetycznej. Pod wpływem prądu drut nagrzewa się, a arkusz pianki, jeśli jest przesuwany równolegle do stołu, topi się równomiernie na całej szerokości, to znaczy powstaje arkusz o określonej grubości.
Krok 2
Zamiast sprężyny ciągnącej rozgrzany (i odpowiednio rozciągnięty) drut, jeden koniec można przymocować do sztywnej pionu, a drugim przerzucić przez blok i przeciągnąć go z obciążeniem.
Krok 3
W przypadku braku reostatu, który reguluje ilość nagrzewania drutu, możliwe jest przeciągnięcie wyrównanej części spirali kuchenki elektrycznej między pionami, która nie jest oddzielona od reszty spirali. Wtedy główną częścią spirali kuchenki elektrycznej jest opór, a część pozioma jest elementem tnącym (topiącym).
Krok 4
Otwory w plastiku można wiercić wiertłem o ostrym kącie. Należy uważać, aby plastik nie nagrzewał się, w przeciwnym razie wiertło zablokuje się i może pęknąć.
Krok 5
Jeśli nie ma wiertła, otwór można wywiercić gwoździem, spłaszczając jego koniec w postaci szpatułki i ostrząc część roboczą pod niewielkim kątem. Będziesz musiał częściej wyjmować takie wiertło z otworu, aby usunąć wióry.
Krok 6
W cienkich wyrobach wykonanych z elastycznych tworzyw sztucznych (polietylen, polichlorek winylu) otwory można wykonać rozgrzanym drutem.
Krok 7
Należy pamiętać, że po obróbce mechanicznej (zwłaszcza po wierceniu otworów) w wyrobach wykonanych ze styropianu po 20-30 godzinach tworzą się pęknięcia, co czyni je bezużytecznymi. Aby zapobiec pękaniu, po każdej operacji (wiercenie pojedynczych otworów lub wycinanie) należy natychmiast zanurzyć część na 5-7 minut w wodzie ogrzanej do 40-50 ° C. Po zakończeniu ostatniej operacji część jest trzymana w podgrzewanej wodzie do 8 godzin.
Krok 8
Szkło organiczne arkuszowe (pleksi) łatwo zgiąć, jeśli podgrzeje się je do 100°C poprzez zanurzenie we wrzącej wodzie. Podgrzewany do 150°C (w piekarniku lub piekarniku) można go formować w drewnianych formach tapicerowanych flanelą, dzięki czemu na gotowych wyrobach nie ma śladów drewna. W ten sposób powstają np. wanny do prac fotograficznych.
Krok 9
Tworzywa sztuczne są szlifowane skórkami szmerglowymi, a następnie polerowane pastami, lakierami i rozpuszczalnikami.
Do polerowania pastami potrzebne są tarcze polerskie wykonane z filcu i tkaniny bawełnianej. Na filcowym kole potartym pastą polerską produkt jest wstępnie wypolerowany. Nie da się długo dociskać plastiku w jednym miejscu, aby się nie nagrzewał.
Krok 10
Drugie polerowanie (wykańczanie) odbywa się na bawełnianym krążku, lekko posmarowanym pastą polerską. Czasami końcowe polerowanie odbywa się bez pasty, bezpośrednio na bawełnianym krążku lub pędzlu.
Krok 11
Polerem poleruje się głównie duże powierzchnie lub gdy nie ma tarczy polerskiej. Pokrowce na radio, pudełka, panele, wstępnie oszlifowane ze skórą, są polerowane szelakiem za pomocą tamponu, podobnie jak powierzchnia drewniana.
Krok 12
Polerowanie rozpuszczalnikami jest takie samo jak polerowanie, ale w tej metodzie rozpuszczalnik wylany na tampon rozpuszcza plastik. Produkty celuloidowe są używane głównie do polerowania rozpuszczalnikami.
Krok 13
Istnieje również taki sposób polerowania: niewielką ilość rozpuszczalnika wlewa się do imbryka do parzenia herbaty i umieszcza w łaźni wodnej. Ogrzewanie odparowuje rozpuszczalnik przez dyszę. Jeśli szybko przesuniesz oszlifowaną powierzchnię plastiku nad parą rozpuszczalnika, wówczas skraplają się na niej małe kropelki rozpuszczalnika, po których odparowaniu powstaje błyszcząca powierzchnia.
