Dla nikogo nie jest tajemnicą, że w branży, przed wystawieniem czegoś na sprzedaż, produkty są sprawdzane. Jest to konieczne w celu ustalenia trwałości produktu, jego wydajności. Jednym z kryteriów wykonania części jest ich twardość. Twardość mierzy się za pomocą specjalnych urządzeń - twardościomierzy.
Twardość jest zwykle mierzona w laboratoriach za pomocą twardościomierzy w instytutach badawczych lub w produkcji. Istnieje kilka rodzajów twardościomierzy, które podczas pomiaru wykorzystują różne metody, ale ich istota jest podobna. Każdy twardościomierz zwykle posiada stolik, na którym umieszcza się badaną próbkę, oraz wgłębnik – końcówkę, korpus wciśnięty w tę próbkę, który musi być twardszy niż badany materiał (jest to warunek wstępny). Dla każdego pomiaru możesz ustawić inne warunki - rozmiar wcięcia, obciążenie, czas ładowania. W zależności od nich urządzenie może wykazywać różną twardość.
Metoda Brinella
W badany korpus wciskany jest wgłębnik w postaci kuli (stal), który pozostawia odcisk w postaci okrągłego dołu. O twardości decyduje średnica (a dokładniej obszar) nadruku. Oznacza to, że im twardszy materiał, tym mniejszy nadruk i na odwrót.
Metoda Rockwella
Ta metoda wykorzystuje kilka wcięć w zależności od obciążenia. Albo jest to również kula, albo stożek. I jest 11 skal do pomiaru twardości. Każda skala jest zdefiniowana przez kombinację wgłębnika i obciążenia. Twardość w tej metodzie definiuje się jako różnicę głębokości penetracji końcówki - pierwsza penetracja jest wstępna (zwykle 10 N), druga jest główna.
Metoda Vickersa
Test twardości Vickersa jest uważany za bardziej skuteczny, ponieważ jest dokładniejszy i ma zastosowanie do szerokiej gamy materiałów. Ponadto mogą mierzyć w mikroobjętościach, co również jest bardzo ważne. Zastosowanym wgłębnikiem jest diamentowa piramida czworościenna. Twardość zależy również od powierzchni powstałego nadruku.
We współczesnym świecie zapotrzebowanie na twardościomierze jest wystarczająco duże, dlatego produkuje się ich dużą liczbę. I oczywiście pojawia się coraz więcej nowych metod, w oparciu o które pracują twardościomierze. Są to np. ultradźwiękowe (piramidę diamentową wprowadza się do badanego korpusu z pewnym obciążeniem i jednocześnie wibruje – mierzone są drgania i tym samym określają twardość) oraz dynamiczne (twardość określa się mierząc straty energii korpusu uderzeniowego). Ponadto stosuje się metody łączone.
